top of page

Podsumowanie tygodnia #19


W #19 odcinku naszych cyklicznych artykułów dotyczących MIKROtatkyki, a więc zachowań zawodników i ich decyzji na poziomie indywidualnym i grupowych będziemy mieli ekstraklasowy debiut - pojawią się dwie akcje rodem z naszej ligi. Do jednej sytuacji z bronienia dołączą dwa koncepty dla atakowania - zapraszamy do oglądania i analizy razem z QC!

________________________

Edison Cavani (Manchester United) vs Tottenham

Umiejętność: Gubienie krycia.

Koncept: "Łapanie" pleców rywala.

Stwierdzić, że Urugwajczyk jest świetnym napastnikiem to jakby nie powiedzieć nic. Jego klasa jest nieco w cieniu innych gwiazd, jednak jest to piłkarz światowej klasy. Przykładem potwierdzającym jes wysoki poziom jest zachowanie jego przy bramce w meczu ManU na 2-1. Zwróćmy uwagę, jak problematyczne z perspektywy broniącego jest jego pozycjonowanie się, gdy piłka jest w bocznym sektorze. Środkowy obrońca musi obserwować, zarówno zawodnika z piłką (być może za moment dośrodkowującego), jak i wbiegających napastników. To duża przestrzeń "do ogarnięcia".

Ustawienie się przed ŚO, w polu jego wzroku, zdecydowanie ułatwiłoby mu pracę. Cavani cały czas porusza się za plecami Diera i mimo to, że obrońca Tottenhamu kilkukrotnie obraca głowę próbując kontrolować przestrzeń wokół siebie nie jest w stanie skutecznie pokryć Urugwajczyka. Drugi obrońca również nie pomógł w tej sytuacji - krył do pewnego momentu, by w decydującej chwili odpuścić.

Na uwagę zasługuje też timing wbiegnięcia w pole karne Cavaniego. Zauważmy, że robi to dopiero tuż przed dośrodkowaniem, gdy piłka jest przygotowana do podania w pole karne. Jest to kolejny ułamek sekundy przewagi nad broniącymi. Gdyby wbiegł wcześniej mógłby dać czas na zorganizowanie bronienia przed dośrodkowaniem.

"Łapanie" pleców jest tylko jednym z kilku sposobów na gubienie krycia. Opisaliśmy pozostałe w naszej publikacji Qualitas Coach cz.4 - umiejętności tak. - tech. dla kat. U12-U15. Zachęcamy do zapoznania się!

________________________

Z. Arsenic, K. Piątkowski (Raków Częstochowa) vs Wisła Kraków

Umiejętność: Prowadzenie piłki.

Koncept: prowadzenie do presji przeciwników; decyzja o momencie podania.

Często zdarza się, że dryblujący środkowy obrońca przynosi więcej ryzyka i start zespołowi niż korzyści. Powodem, dla którego tak się zdarza może być fakt, że po pierwszym udanym minięciu przeciwnika "włącza się Ronaldo" i kolejne decyzje atakującego z piłką nie są właściwe. Przeanalizujmy ten aspekt z perspektywy dwóch zwycięskich bramek Rakowa Częstochowa przeciwko Wiśle Kraków, obie zdobyte po przewadze stworzonej przez ryzykujących środkowych obrońców.

W pierwszej sytuacja Zoran Arsenic otrzymuje piłkę od bramkarza przy otwarciu gry i pressujący napastnik zaczyna zabiegać go od środka. Przy stracie piłki miałby otwartą drogę do bramki. Arsenic identywidując tę presję przyspiesza (zmiana tempa prowadzenia) wbiegając przed broniącego. Działanie bardzo dobre, ponieważ są dwa możliwe skutki: rywal nie odpuszcza i fauluje będąc za plecami lub pozwala się minąć nie chcąc popełnić przewinienia. Środkowy obrońca Rakowa korzysta korzysta z tego drugiego.

Zaraz po pierwszej presji ma drugiego rywala i pokonuje go w identyczny sposób, by w końcu trafić na kolejnego rywala, który podwaja pojedynek. Tutaj następuje "wyłączenie trybu Ronaldo" i Arsenic podejmuje w odpowiednim momencie decyzję o podaniu. Zauważmy, jak wiele pola gry zostało zdobyte działaniem indywidualnym - blisko 40 metrów. Przewaga, którą stworzył pozwoliła na dalsze prowadzenie ataku i w konsekwencji zdobycie bramki.

Bardzo podobną akcję wykonał reprezentant Kamil Piątkowski, który wchodząc w posiadanie piłki na wysokości swojego pola karnego minął dwóch rywali poprzez zmianę kierunku prowadzenia piłki. Koncept prosty w zrozumieniu, lecz trudny do wychwycenia w trakcie dynamicznego pojedynku - tutaj się to dwukrotnie udaje. Timing, czyli wykonanie zmiany kierunku, gdy rywal decyduje o próbie odbioru i wykonuje doskok to idealny moment na realizacje tego konceptu.

Po minięciu drugiego rywala Piątkowski ma przed sobą 50 metrów prowadzenia piłki bez presji rywala. Sytuacja praktycznie abstrakcyjna dla środkowego obrońcy, jednak w tej akcji Polak z pełną świadomością i spokojem prowadzi piłkę środkiem boiska (!) w stronę broniących pola karnego Wisły. Zwróćmy uwagę na tempo prowadzenia - nie pozwala na powrót pozostałych obrońców przed piłkę. Trzymając głowę w górze (obserwacja, czy obrońca decyduje się na doskok) prowadzi piłkę do momentu presji mając świadomość wsparcia w prawej strony w postaci wbiegającego partnera. Gdy broniący Wisły wykonuje doskok w próbie odbioru Piątkowski decyduje o podaniu. Pozostała część akcji jest jedynie konsekwencją wcześniejszych...

Zdobycie pola gry prowadzeniem piłki to podstawowa zasada taktyczna w początkowym etapie nauczania. Dowiedz się więcej o Fundamentach Gry w ataku w odświeżonym przez nas materiale - Qualitas Coach cz.2!

________________________

Emre Can (Borussia Dortmund) vs Machester City

Umiejętność: Odbiór piłki.

Koncept: wejście między przeciwnika, a piłkę.

Już niebawem opublikujemy analizę taktyczną o presji nakładanej na atakującego z piłką przez najbliższych broniących - wnioski będą, być może trywialne, lecz dla nas ogromnie porządkujące temat. Działanie Emre Cana pokrywa się z tymi faktami. Otóż, po stracie piłki natychmiast dobiega / skraca odległość do atakującego z piłką i w konsekwecji odbiera piłkę - co jest celem najwyższego rzędu podczas gry w obronie: powrót do posiadania piłki. Warto zwrócić uwagę na drobne detale decydujące w tej akcji o jej powodzeniu.

Pierwszym aspektem jest dla nas wola bronienia, bez niej inne przestają mieć znaczenie. Tutaj Can z dużym zdecydowaniem i determinacją wchodzi w pojedynek z atakującym - ta wola i chęć do odzyskania piłki jest nienegocjowalną zasadą gry w obronie. Spójrzmy na moment, w którym zdecydował się na próbę odbioru piłki. Atakujący Manchesteru City na moment wypuszcza piłkę - prowadzi ją nieco dalej od nogi. To chwila, gdy przez krótki czas nie ma jej pod kontrolą - nie może zmienić kierunku, wykonać zwodu czy przyspieszenia, a więc szanse na skuteczną interwencję rosną.

Ostatnim elementem jest wejście w kontakt fizyczny z rywalem. Aby był on zgodny z przepisami należy unikać wejścia w plecy rywala - takie interwencje zawsze ocenione zostaną jako faul. Gdy kontakt nastąpi bark w bark lub z pomocą ramienia na tułowiu rywala zazwyczaj wejdziemy w posiadanie piłki.

Odbiór piłki i gra w obronie to dla nas szalenie istotny element gry w piłkę nożną. Poznaj naszą filozofię nauczania bronienia w ostatnio nagranym webinarze: GRA W OBRONIE dla kat. U6 - U13. Kliknij po więcej informacji!, a także w pozostałych publikacjach dla Trenerek i Trenerów - Qualitas Coach cz.3 i cz.4.

Trenerze,

masz inne wnioski dotyczące przedstawianych przez Nas sytuacji? Chętnie podyskutujemy - to świetna okazja, by dowiedzieć się czegoś nowego lub spojrzeć na temat z innej perspektywy.

Podziel się swoją opinią!

#jakośćniejestdziełemprzypadku


PS. Już za tydzień, w MIKROtaktyce #20 kolejna możliwość pobrania analizowanych przez nas sytuacji (#11 - #20).

285 wyświetleń0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie
bottom of page