Wymiar taktyczny każdego działania indywidualnego, grupowego lub zespołowego ma zawsze determinujący charakter. Nie oznacza to, że inne wymiary nie mają znaczenia. Mają ogromne! Na przykładzie prowadzenia piłki pokażemy istotę pewnych cech mentalnych. Uderzenie piłki będzie drugą analizowaną sytuacją, gdzie zobaczymy technikę w taktyce. Zapraszamy do analizy razem z QC!
Zanim przejdziesz do analizy, zapraszamy Cię do facebookowej grupy Qualitas Coaching o "Analizie bramek i asyst na Mistrzostwach Świata 22". Dużo inspiracji, gotowych do wdrożenia w Twój proces treningowy!
________________________
D. Nunez [LFC] vs Everton
Umiejętność: prowadzenie piłki
Koncept: dalsze / bliższe prowadzenie piłki, wola atakowania
Umiejętność prowadzenia piłki jest podstawowym działaniem indywidualnym, od którego często zaczyna się proces szkolenia dzieci. Odpowiednie nawyki zdobyte na początkowym etapie tworzą zawodnika nie bojącego się mieć piłkę przy nodze, wiedzącego, jak poradzić sobie zarówno, gdy przestrzeni jest więcej (inny sposób prowadzenia piłki), jak i podczas sytuacji większej presji rywala (zmiana sposobu prowadzenia piłki).
Elementarnym, dla Nas, konceptem podczas prowadzenia piłki jest obserwacja przestrzeni i najbliższych przeciwników. Świadomość posiadanego miejsca w okolicy akcji piłkarskiej, którą podejmuje zawodnik stanowi bazę do wyboru sposobu prowadzenia piłki. Uniesienie głowy oraz wyłapanie kluczowych informacji do podjęcia decyzji w prowadzeniu piłki powinno prowadzić do odpowiedzi na pytanie: rywal blisko czy daleko? przestrzeni więcej czy mniej?
W analizowanym poniżej przykładzie możemy zauważyć (co dzieje się w większości działań związanych z prowadzeniem piłki), że sytuacja odnośnie przestrzeni i przeciwnika może zmieniać się w ciągu akcji. Wobec tego należy być również uważnym i gotowym do zmiany sposobu prowadzenia na taki, który odpowiada wydarzeniom boiskowym. Widzimy, że gdy Nunez otrzymuje piłkę i rozpoczyna kontratak Liverpoolu przestrzeni jest więcej i może pozwolić sobie na dalsze od stopy prowadzenie piłki, by szybciej zdobywać pole gry.
W dalszej fazie akcji przeciwnicy dobiegają bliżej Urugwajczyka zabierając mu komfort przestrzeni, wobec czego musi kontrolować piłkę zdecydowanie bliżej siebie - prowadzi blisko stopy. Takie działanie, nie pozwala tak szybko zdobywać pola gry, lecz umożliwia kontrolę nad piłką i podjęcie kolejnego działania szybciej w odpowiedzi na akcję rywala w obronie. Osobnym elementem, na który chcemy zwrócić uwagę nawiązując do wstępu artykułu - aspekty mentalne. Urugwajczyk jest całkowicie zdecydowany na działanie z piłką, które chce podjąć.
Jego prowadzenie piłki jest zorientowane na zdobycie pola gry, na ryzyko i chęć wygrania pojedynku. Czy można to osiągnąć bez WOLI ATAKOWANIA? W Qualitas Coaching determinacja w zdobywaniu pola gry prowadzeniem piłki (także...) jest niebywale ważnym składnikiem.
________________________
Kvekve [Napoli] vs Cremonese
Umiejętność: uderzenie piłki
Koncept: uderzenie zza zasłony
Dwa tygodnie temu na przykładzie zachowania Lautaro Martineza dokładnie tłumaczyliśmy ideę uderzenia zza zasłony (MIKROtaktyka #80). Krótko przypominając, jest to koncepcja, która charakteryzuje się tym, że piłka uderzana jest zza interweniującego obrońcy. Sprawia to bramkarzowi duże trudności, ponieważ nie widzi on samego momentu oddawania strzału, co zdecydowanie wpływa na szybkość jego reakcji.
Pokazaliśmy wówczas przykład, w którym obrońca stawiał małe kroki, co predysponowało napastnika do uderzenia obok interweniującego przeciwnika. Dzisiaj chcemy pokazać sytuacje ,w której przeciwnik próbuje interweniować zdecydowanie unosząc stopę wykroczną do bloku. Jest to moment, kiedy napastnik powinien próbować uderzenia pomiędzy nogami interweniującego rywala.
Przechodząc do analizy przykładu, widzimy jak ofensywny pomocnik Napoli prowadząc piłkę w polu karnym przesuwa rywala w taki sposób, aby ustawić (przesunąć) go w jednej linii z bramkarzem. Jest to moment osiągnięcia światła bramki oraz próby markowania uderzenia. Odpowiedzią obrońcy jest próba blokowania uderzenia poprzez szerszy wykrok. Ten ruch blokującego obrońcy jest sygnałem dla napastnika, aby szukać uderzenia pomiędzy nogami interweniującego rywala.
Jest to krótka chwila, podczs której obrońca nie ma możliwości skorygowania swojego ustawienia. Bramkarz natomiast widzi piłkę dopiero w momencie jej lotu, zwykle nie widzi momentu oddawania strzału, wiec moment jego reakcji jest opóźniony.
Trenerze,
masz inne wnioski dotyczące przedstawianych przez Nas sytuacji? Chętnie podyskutujemy - to świetna okazja, by dowiedzieć się czegoś nowego lub spojrzeć na temat z innej perspektywy.
Podziel się swoją opinią!
Przeprowadzimy MIKROtaktyczne szkolenia w Twoim klubie - skontaktuj się!
Comments